Google Diamond
1 april 2014
Weinig mensen schijnen te weten dat Google Glass nog maar een eerste opstapje is naar een veel groter ideaal van deze datagigant. Want met deze bril wordt er alleen nog maar augmented reality toegevoegd aan wat je ziet. Daar is weinig op tegen. Als je iemand ziet weet je meteen zijn naam omdat die, net als in Second Life, als een ballonnetje boven zijn of haar hoofd hangt. Door even met je ogen te knipperen licht je zijn doopceel. Door ‘horoscope’ te fluisteren zie je meteen zijn geboortegesternte. Net als in street view ligt de route naar je bestemming als pijlen op de weg, en met het fronsen van je wenkbrauwen maak je geld over naar degene die je in beeld hebt, of koop je datgene waarop je ogen zijn gericht. Alle kennis is letterlijk in één oogopslag beschikbaar, en dat is toch niet iets waar je nee tegen kunt zeggen? Kennis is macht, en hoe meer die eerlijk verdeeld wordt, hoe beter de wereld er op langere termijn uit gaat zien. Dat was en is ook de mooie kracht van het internet.
Toch is Google Glass nog maar het begin. Want augmented reality – de naam zegt het al – voegt iets toe aan wat je ziet, maar wel zodanig dat de wereld om je heen blijft zoals die is, zonder hem te veranderen. Maar daar wil Google het niet bij laten, en ik heb begrepen dat er al lang in het geheim serieus gewerkt wordt aan de opvolger van Google Glass, de Google Crystal waarin de bril wordt uitgebreid met de mogelijkheid van reduced reality, waarbij naar believen stukken van de werkelijkheid worden weggelaten, onzichtbaar gemaakt. Stoor je je aan windmolens omdat die de horizon vervuilen? Met Google Crystal zie je ze niet meer. Hoofddoekjes, reclameborden, lelijke mensen of zwervers: wat je niet wil zien hoef je ook niet meer te zien. Ook kunnen dingen onzichtbaar gemaakt worden die je niet mag zien, zoals militair materieel voor spotters en kinderen voor pedofielen. De straat ziet er altijd helder en schoon uit en wolken verdwijnen als sneeuw voor de zon.
En ook dit is nog niet het einde, want de Google Diamond zal ons helemaal verdrinken in de wereld van virtual reality, waarin het waargenomene echt helemaal wordt veranderd. En daarbij gaat het niet alleen om wat je met je ogen ziet, maar ook om wat je met je oren hoort, dank zij de ingebouwde oordopjes. Terwijl ook ervaringen als reuk, tast, smaak en andere zintuigen worden gemanipuleerd door elektromagnetische pulsen die de Diamond naar de hersenen stuurt. Niet alleen hoef je nu geen last meer te hebben van verkeerslawaai of vuurwerkgeknal – ook de Crystal mode met zijn reduced reality blijft beschikbaar in de bril – maar je kunt naar eigen voorkeur ook naar alle werelden reizen die je je maar wenst. Ideaal toch? Het bijzondere is ook dat Google Diamond, als ik de geruchten mag geloven, helemaal gratis zal zijn. De enige voorwaarde is dat je regelmatig een korte reclame voorgeschoteld krijgt. Net zoals je nu al gratis hoortoestellen kunt krijgen als je toestaat dat je elke dag een paar minuten reclame te horen krijgt, zal je met de Google Diamond af en toe verplicht virtuele Coca Cola moeten drinken.
De geest, die totaal losgekoppeld is van het lichaam en de buitenwereld, is er een grotere bevrijding mogelijk? Laat Facebook de Oculus Rift maar opkopen, want die stelt niets voor vergeleken met wat Google voor ons in petto heeft! Sommige mensen vinden dit alles maar enge ontwikkelingen omdat je helemaal in de cocon van je eigen voorkeuren wordt opgesloten en er nooit meer iets nieuws uit de buitenwereld tot je zal komen. Net zoals je in de sociale media uitsluitend nog reclame en zoekresultaten ontvangt die je wil hebben: de klant is koning, en wensen zijn er toch om vervuld te worden? En dank eens aan de voordelen! Energie- en voedselproblemen kunnen in één klap opgelost worden omdat we ons niet meer hoeven te verplaatsen en we eigenlijk alleen nog maar onze hersenen nodig hebben. En die hersenen hoeven zelfs niet eens meer te denken, en omdat die een kwart van onze energie verbruiken dragen we ook daarmee bij aan een beter milieu. Eindelijk zullen we verlost worden van onnodige overhead en hebben we de werkelijkheid helemaal niet meer nodig om een comfortabel en wellicht eeuwig leven te hebben. Juist omdat we niet meer hoeven te leven.
1 april, 2014 om 14:05
Ik houd het maar bij een zonnebril 😉
1 april, 2014 om 14:11
Mooi geschreven Satyamo Uyldert. Vraag me alleen af of we straks met die hersenen ook nog wel in contact staan met ons gevoel. Kan de mens het fysiek aan om altijd maar met die hersenen bezig te zijn? Dat zijn de spannende vragen voor onze toekomst!
2 april, 2014 om 5:20
Geweldig geschreven! Pure over-head 😉
12 april, 2014 om 23:45
Je hebt over de mogelijkheden van Google Diamond geruchten gehoord, Satyamo? En hebben die toevallig ook iets met de publicatiedatum van dit stukje te maken?
13 april, 2014 om 12:30
Zou kunnen, Diana…