Na het eindelijk eens lezen van De Steppewolf van Hermann Hesse, pakte ik weer zijn boek Siddharta. Dat verhaal vind ik eigenlijk veel warmer en mooier, maar ik had het na mijn studententijd niet meer gelezen. Siddharta trekt als zoon van een priester met zijn vriend Govinda de wereld in om een samana, een bedelmonnik […]

Gepost in Literatuur, Spiritualiteit Geen reacties »

Strandvliet is een grimmige, literaire roman die speelt in een fictieve kuststad waar jonge mensen naartoe reizen om zichzelf te laten consumeren – letterlijk en ritueel. Kannibalisme is er tot spiritueel systeem verheven. De roman volgt hoofdpersoon Mark, die vrijwillig aankomt in Strandvliet, aangetrokken door een diepgeworteld verlangen naar overgave, pijn en uiteindelijke vernietiging als […]

Gepost in Diversen, Literatuur 2 Reacties »

Het paradijs van slapen. Dat is de titel van de recente prachtige roman van Joost Oomen die ik ontdekte in een lang interview met hem in De Correspondent. Over euthanasie. Ik heb de laatste tijd weinig mooiere boeken gelezen. Gerrit wil dood, maar arts Theo wil hem dat niet geven omdat hij niet ondraaglijk en […]

Gepost in Gezondheid en welzijn, Literatuur Geen reacties »

Soms lees ik een roman. Dan heb ik er behoefte aan even in een andere wereld te zijn. Zoals onlangs in die van De avond is ongemak van Lucas Rijneveld. Mooi boek. Dat is even wat anders dan al dat spirituele werk waarin steeds meer hetzelfde lijkt te staan. Vorige week werd het tijd om […]

Gepost in Literatuur, Maatschappij en politiek Geen reacties »

Hoe kijk ik nu terug naar mijn zeven jaar geleden geschreven absurdistische roman Strandvliet? Een Amerikaanse vriend noemde het cult fiction ofwel een verhaal dat niet voor een groot publiek is weggelegd. In dit geval omdat het over kannibalisme gaat. Dat is niet een populaire hobby zodat menigeen er zelfs niet eens stiekem in durft […]

Gepost in Literatuur, Uit mijn leven Geen reacties »

Het boek heeft maanden naast mijn bed gelegen, maar nu ben ik er eindelijk aan begonnen. Ik heb hem vijftien jaar geleden op een congres horen zeggen dat hij geen dag zonder Second Life kon. Daar had hij ook een boekje over geschreven, dus hij moet een goed mens zijn. En nu heeft hij een […]

Gepost in Literatuur 1 reactie »

De nieuwste roman Zo’n ding waar geluid uit komt van Cazimir Maximillian speelt in 2027. Er valt sneeuw in augustus en in november is het heerlijk lenteweer. Boven je hoofd houden rondvliegende drones alles in de gaten. In de bussen zijn reclames op je persoonlijke situaties toegespitst, zelfs als je last hebt van aambeien. Je […]

Gepost in Literatuur Geen reacties »

Onlangs weer een nieuw boek van Cazimir gelezen. Zijn achttiende alweer. Hij is moeilijk bij te houden, want hij schrijft sneller dan je kan lezen. Met als gevolg dat er best nog wel een en ander bijgeschaafd mag worden, maar dat drukt mijn pret niet. Hij is nog maar twee vijfde zo oud als ik, […]

Gepost in Literatuur Geen reacties »

Niemand neukt meer is de titel van het laatste boek van Cazimir Maximillian, dat zich in het coronajaar 2020 afspeelt. De potentiële lezer zij getroost: ook in dit boek vinden diverse vrijpartijen plaats en de auteur weet die zowel realistisch als romantisch prachtig te beschrijven. De jongeren Remco en Kevin in de opvang Creatieve Vlindertjes […]

Gepost in Literatuur, Maatschappij en politiek Geen reacties »

Het is soms hard werken in Strandvliet. Zeker met zo’n baantje als hij heeft. Mark besluit om even van de zon te gaan genieten en zet zijn verfkwast in de terpentine. Als de voortuin niet zo klein was geweest, had hij daar lekker in de open lucht kunnen werken in plaats van hier in de […]

Gepost in Literatuur Geen reacties »